Du befindest dich in der Kategorie: Polonia - polnische Diaspora
Stefan Kosiewski: O problemach Polaków w Niemczech. Do Ministra Spraw Zagranicznych RP Pani Anny Fotygi
Von direktion, 23:50
kliknij, wysłuchaj tego nagrania
Frankfurt nad Menem, czwartek, 10 maja 2007 roku,
Do Ministra Spraw Zagranicznych RP
Pani Anny Fotygi
Szanowna Pani Minister,
dzisiaj i jutro, 10 i 11 maja 2007 roku obradują w Poczdamie ministrowie do spraw integracji państw członkowskich Unii Europejskiej. Nie ma nic na ten temat na oficjalnej stronie internetowej Ministerstwa Spraw Zagranicznych, ani w Aktualnościach, ani w Sprostowaniach, gdzie powinna się chyba wkrótce ukazać, w terminie przewidzanym przez Kodeks Postępowania Administracyjnego, reakcja na wskazaną przez Prezydenta Rzeczypospolitej Pana Lecha Kaczyńskiego, a przypomnianą przez nas 8 maja 2007 roku, godzącą w Polski Interes Narodowy, rozpasłą obecność Korporacji Gieremka w ministerstwie.
Nieformalne spotkanie ministrów integracji krajów Unii Europejskiej, o którym Polacy mają chyba prawo się dowiedzieć, otworzył Minister Spraw Wewnętrznych Republiki Federalne Niemiec Dr. Wolfgang Schäuble zauważając, iż mamy w Europie różne definicje pojęcia >integracja<, ale wezwania stojące przed naszymi społeczeństwami są takie same.
Nie wiem, czy przedstawiciel państwa polskiego umiał w tym momencie przerwać i zaprotestować przeciwko uproszczeniu dokonanemu przez niemieckiego ministra? Czy dostrzegł chociaż i zrozumiał, że Dr. Schäble plecie zwyczajnie banialuki, zabiera innym ministrom czas, powtarza tzw. okrągłe słowa nijak nie mające się do naszej rzeczywistości? Jak dotąd nie odnotowano przecież ani jednego problemu w integracji tych obywateli z innych krajów członkowskich Unii Europejskiej, którzy osiedlili się w Polsce, żeby żyć sobie szczęśliwie jak odcinkowy Niemiec Stefan w telewizyjnym maśle i pomnażać majątek jak Luter przykazał.
Jak ma się to do gehenny będącej udziałem Polek i Polaków w Niemczech, którym niemieckie sądy zabraniają prawomocnymi orzeczeniami mówić do swoich własnych dzieci w ich ojczystym języku polskim? Bo zdaniem niemieckich urzędników, tzw. rzeczoznawców i sędziów - dwujęzyczność utrudnia dziecku rzekomo jego integrację w społeczności, w której to społeczności dziecko to urodziło się szczęśliwie i żyje od kilku, czy kilkunastu lat. W której to społeczności dziecko to nauczane jest w szkole języka niemieckiego i angielskiego, francuskiego i łaciny, ale nie wolno mu z własnym ojcem, czy z matką rozmawiać po polsku, bo ojciec z matką nie umieli się ze sobą po ludzku dogadać w dwunarodowym związku małżeńskim i wzięli zwyczajnie rozwód, który w Republice Federalnej Niemiec dostaje się tak samo szybko i bez komplikacji, jak łatwo można złapać grypę, wypisać się ze Swiętego, Powszechnego i Apostolskiego Kościoła Rzymsko-Katolickiego, Kościoła Luterańskiego, czy ze zwykłej sekty. O wiele łatwiej, niż wymeldować auto.
Droga Pani Minister,
Polska zawarła z Republiką Federalną Niemiec 17 czerwca 1991 roku Traktat o dobrym sąsiedztwie i przyjacielskiej współpracy wzajemnej. Über gute Nachbarschaft und Freundschaftliche Zusammenarbeit. O >przyjacielskiej< - zwracam uwagę, a nie o >przyjaznej< współpracy, jak cały czas od zawarcia tej międzypaństwowej umowy wymieniają w Polsce jej nazwę wszyscy ministrowie i politycy, zamiast zwyczajnie dołożyć starań, żeby Traktat ten zaczął wreszcie kiedyś obowiązywać w zakresie praw dla Polaków w Niemczech. Bądź też wymienić ten traktat na inny, jeżeli przez 16 lat się nie sprawdził, nic nie dał obywatelom Rzeczypospolitej osiadłym na stałe w Niemczech. Nie przyczynił się w żaden sposób do sprawy integracji tych ludzi w Niemczech i w Unii Europejskiej. Tej integracji, o której na nieformalnym spotkaniu w Poczdamie dzisiaj i jutro tak dużo się mówi, żeby poprawić dialog między kulturami i ulepszyć współżycie obywateli żyjących już ze sobą w zgodzie.
Przyjazne mogą być gesty i spojrzenia, ludzi i zwierząt, a przyjacielskie są stosunki między ludźmi oraz między narodami, które to stosunki nie są przecież wolne od problemów, ale trzeba chcieć o tych problemach głośno mówić i należy dążyć do ich rozwiązania, żeby zwyczajnie wybawić ludzi z kłopotów.
O problemach Polaków, obywateli IV Reczypospolitej, którzy dzięki preferowanemu w Niemczech modelowi integracji, będącemu w naszych oczach zwykłą asymilacją ludzi do niemieckojęzycznej odmiany zamerykanizowanej postkultury z domieszką elemementów syjonistycznych, należy mówić prawdę i tylko prawdę. I należy robić to głośno, bo jeśli tego nie będziemy my robili, to inni będą ujmowałi w usta okrągłe słowa, od których toczy się gładko rozmowa o integracji w Unii Europejskiej, przy pełnym poszanowaniu - rzecz jasna - Praw Człowieka i Obywatela. Asymilowanym dzieciom polskim pozostanie zaś już tylko, jak zwykle, sama słodycz. Jan Olszewski, którego poznałem jako emigranta politycznego z Solidarności, miał w paszporcie wpisane obok imienia i nazwiska miejsce i datę uodzenia: Berlin 1945 roku. Jan nie znał swojego prawdziwego imienia i nazwiska, nie znał swoich rodziców, daty i miejsca urodzenia. Był blondynem i miał niebieskie oczy, to było jego nieszczęściem. Po zakończeniu wojny odzyskano Jana z niemieckiego domu dziecka. Jan nie zintegrował się nigdy. Nie miał też życia ani w PRL-u, ani ma emigracji w Niemczech. W Zamościu, przy wejściu do Katedry jest tablica poświęcona dzieciom takim jak on. Zamość jest perłą w Koronie Rzeczypospolitej. Chronimy klejnoty, brońmy naszej podmiotowości w Unii Eupejskiej, w Europie Naszych Ojców.
z Frankfurtu nad Menem mówił
Stefan Kosiewski
Polski Ośrodek Kultury jest zarejestrowaną sądownie reprezentacją Polaków zamieszkałych we Frankfurcie nad Menem i Landzie Hesja, prowadzącą działania statutowe o zasięgu ogólnofederalnym. VR 11226 Amtsgericht Frankfurt am Main Steuernummer 47 250 9479
[Kommentare (0) | Permalink]
Kostenloses Blog bei Beeplog.de
Die auf Weblogs sichtbaren Daten und Inhalte stammen von
Privatpersonen. Beepworld ist hierfür nicht verantwortlich.
Die auf Weblogs sichtbaren Daten und Inhalte stammen von
Privatpersonen. Beepworld ist hierfür nicht verantwortlich.
